(Жамбыл Жабаевқа)   Уа, алыбым, асқар таудай тірегім, Шын тіледің ел-жұртыңның тілегін. Он бес жаста даңқың шығып «Шағыммен» Туған жерге арнап соқты жүрегің.   Жүз жасаған терек санап өзіңді, Тамыр жайған елден алдың сөзіңді. Бұтақтарым – жырларым деп қарадың, Өсіп жатқан ұрпаққа сап көзіңді.   Қарапайым халық қамын ойладың. Тұңғиықтай тереңіне бойладың. Не көрсең де елмен бірге көрмек боп, Өміріңде ...

Толығырақ »