Менің болашақ мамандығым

Кенжебек Айғаным
КазГЮУ гуманитарлық-заң
Колледжінің 2-курс  студенті

Менің болашақ мамандығым ол мен қазірден бастап оқып жатқан болашақ мамандығым. Қазіргі танда мен бұл мамандықты оқып біліп және мамандықтын қыр сырларын үйреніп, болашақта мектепке дейінгі балаларға білім тәлім тәрбие беруім ол мен үшін парыз. Бұл мамандықты мен негізі не себепті тандағанымды айтсам артық  болмас. Бұл мамандық негізі өте күшті мамандық. Өсіп жетіліп келе жатқан балаларға тәлім тәрбие беру ол болашақ ананың одан кейін балабақшада тәрбиелейтін тәрбиешінің, содан соң мектепте оқытатын мұғалімнің міндеті деп санаймын. Бала тәрбиелеу негізі ешқашан қиын болмаған. Бұрынғы
ата-бабаларымыз баланы ашса, алақанында, жұмса жұдырығында ұстаған. Егер қазіргі заманға үніліп қарасақ, қазіргі заманда бәрінде ұялы телефон бар.
Қазіргі танда бала да ана да ұялы телефон арқылы тәрбие көріп жатыр.
Бала ұялы телефонда не көрет дәл сол көрген нәрсені үйде істиді.                                                                                          Тәрбие бірақ, бұндай кезде ата-ананын тәрбиесі жеткіліксіз болып қалады. Бізде ең алдымен ата-ананың тәрбиесі  манызды. Себебі бала ұясынан не көрет, ұясынан ұшқан кезде соны  істейді. Қазіргі ата-аналарға жұмыс жұмысдей бермей өз балаларына да көңіл бөлу керек. Бала не істеп жатыр, кіммен  жүр, не істеп жүр сонын бәрін қадағалау керек. Себебі, бала есейіп, ол анасына кеп бәрін айтпайды, жасаған, істеген істерін бәрін жасырын түрде ұстайды, анам біліп қоймасын дегендей. Қазіргі жас ана  болайын деп жатқан жандарға және ата-аналарға айтарым, бала тәрбиесіне жауапты болайық. Болашақта біз тәрбиешілер баланын ақылды  да  тік  мінезді  болып  өсіп  шығуына   мән   береміз   деп   ойлаймын.

Қорытындылай келсем, бала тәрбиесі ол басқанын емес өз қолымызда.
Ата-ананың тәрбиесі- ол бір бөлек  емес біріккен тәрбие.