Home » Поэзия » Анама

Анама

Көзімді алғаш ашып сені көрдім

Есігін аштың маған мына өмірдің

Қуанғаннан деймін мен бір сол сәтте

Шырылдадым, анашым еңіредім…

 

 

Ана — сенің жүрегіңнен жаралдым

Ақ сүтіңнен тірлігіме нәр алдым.

Мен есейіп қанша жасқа келсем де

Сәбиімін әлі күнге — анамның

 

Алтын күнім сенсің, ана, нұр берген

 

Мына өмірге есік ашып, жол берген

Мен анамның жүрегінің бөлшегі

Мәңгі бірге соғатұғын өзіңмен

Сіз не дейсіз оқырман?

Е-мэйлыңыз жарияланбайды.